چه تفاوتی بین هات اسپات (Hotspot) و تترینگ (Tethering) وجود دارد؟

اتصال دستگاه‌های هوشمند به اینترنت از طریق تکنولوژی‌های مختلفی مانند Wifi، اتصال کابلی، اتصال ماهواره‌ای و تلفن همراه امکان‌پذیر است. دو تکنولوژی نسبتا جدید برای به اشتراک‌گذاری اینترنت، Tethering و Hotspot است که به دلیل شباهت‌هایی که دارند به‌ اشتباه یکسان تلقی می‌شوند. در این مقاله به بررسی مفهوم این دو تکنولوژی و تفاوت‌های آن‌ها می‌پردازیم.

Tethering چیست؟

Tethering تکنولوژی است که به شما این امکان را می‌دهد تا با استفاده از اینترنت همراه خود، از طریق کامپیوتر یا هر دستگاه دیگری به اینترنت دسترسی داشته باشید. تکنولوژی تترینگ از ترجمه آدرس شبکه (NAT) برای به‌اشتراک‌گذاری اینترنت استفاده می‌کنند. دستگاهی که از آن به عنوان ‌اشتراک‌گذارنده اینترنت استفاده می‌کنید یک IP عمومی خواهد داشت، در حالیکه سایر دستگاه‌های متصل به آن دارای IP خصوصی خواهند بود. به عبارت دیگر، تلفن همراه شما مانند یک مودم عمل می‌کند و اتصال به اینترنت را برای سایر دستگاه‌های هوشمند فراهم می‌کند.

اتصال Tethering از سه روش قابل انجام است:

۱. USB Tethering: اتصال tethering با استفاده از پورت USB یکی از سریع‌ترین روش‌های اتصال به اینترنت است. در این روش در مقایسه با سایر روش‌ها باطری کمتری مصرف می‌شود. اما نکته‌ای که وجود دارد این است که برای به اشتراک‌گذاری اینترنت از طریق USB ممکن است به درایور، نرم‌افزار و یا تنظیمات خاصی نیاز باشد. همچنین این اتصال تنها بین دو دستگاه و با استفاده از کابل USB انجام می‌شود.

۲. Wi-Fi Tethering: آسان‌ترین و سریع‌ترین روش اتصال tethering، استفاده از Wi-Fi است که به آسانی راه‌اندازی می‌شود و قابل استفاده است.

۳. Bluetooth Tethering: سومین روش، استفاده از بلوتوث برای به‌اشتراک‌گذاری اینترنت همراه است که در مقایسه با سایر روش‌ها علاوه بر دشوارتر بودن، سرعت آن نیز پایین‌تر است. از این روش کمتر از سایر روش‌ها استفاده می‌شود.

Hotspot چیست؟

هات اسپات‌ها در واقع اکسس پوینت‌های بی‌سیمی هستند که معمولا در مکان‌های عمومی برای ارائه اینترنت به کاربران قرار داده می‌شوند. اکسس‌ پوینت دستگاهی است که به یک روتر یا gateway متصل شده است و اتصال به اینترنت را در یک محدوده مشخص امکان‌پذیر می‌کند. کامپیوترها و تلفن‌های هوشمند نیز می‌توانند مانند یک هات اسپات عمل کنند.

Hotspot قابلیت اتصال ۵ دستگاه (تلفن همراه، لپ‌تاپ، تبلت و …) را به‌طور همزمان فراهم می‌کند و مانند یک اینترنت بی‌سیم عمل می‌کند. از تکنولوژی hotspot در مکان‌های خصوصی هم می‌توان استفاده کرد. با استفاده از یک روتر متصل به اینترنت همراه یا ADSL می‌توانید از تکنولوژی Hotspot برای به‌ اشتراک‌گذاری اینترنت بین دستگاه‌های هوشمند موجود در خانه استفاده کنید.

نرم‌افزارهایی مانند Connectify نیز وجود دارند که با استفاده از آن‌ها می‌توانید بدون نیاز به سخت‌افزار یک Hotspot مجازی ایجاد کنید. این روش به اشتراک‌گذاری اینترنت شبیه به Wi-Fi Tethering است و به آن Mobile Hotspot می‌گویند.

تفاوت بین Tethering و Hotspot

• اولین تفاوت میان این دو تکنولوژی این است که Hotspot در واقع یک اکسس پوینت فیزیکی است که به یک روتر یا gateway متصل است. در حالیکه Tethering یک ارتباط بین دستگاه‌های مختلف (تلفن هوشمند، تبلت، کامپیوتر و …) است.
• تفاوت بعدی این دو تکنولوژی در دسترس بودن آن‌ها است. تکنولوژی Hotspot (به غیر از ‌Mobile Hotspot) به راحتی بر روی دستگاه‌های مختلف در دسترس است. در حالیکه تکنولوژی Tethering برای به‌ اشتراک‌گذاری اتصال اینترنتی به درایور یا نرم‌افزارهای خاصی نیاز دارد و همچنین تعداد محدودی دستگاه به‌طور همزمان قابل اتصال به آن هستند.
• سرعت اینترنت موردنیاز برای استفاده از این دو تکنولوژی نیز متفاوت است. برای استفاده از tethering به اتصال اینترنتی پرسرعتی نیاز است، اما hotspot با داشتن یک اتصال معمولی نیز قابل استفاده است.
• طول عمر باطری در روش tethering بیشتر است و در مقایسه با روش hotspot مقرون‌ به ‌صرفه‌تر است. از طرف دیگر میزان دیتای مصرفی hotspot نسبت به روش tethering بیشتر است.
• یکی از ویژگی‌های مهم در بحث شبکه، امنیت است. از آنجایی که یکی از روش‌های اتصال Tethering از طریق پورت USB و با اتصال کابل بین دو دستگاه است، امنیت بالاتری در مقایسه با سایر روش‌های به ‌اشتراگ‌گذاری خواهد داشت. اما با توجه به محدود بودن تعداد دستگاه‌های متصل در این روش، بیشتر از اتصال بی‌سیم استفاده می‌شود. در نتیجه مهم و ضروری است که از رمزعبورهای قوی WPA2 استفاده شود.
• تکنولوژی Tethering علاوه بر محدودیتی که در تعداد دستگاه‌های متصل دارد،‌ محدودیت‌های دیگری مانند تماس‌های ورودی و خروجی، دریافت و ارسال پیام و … نیز دارد که باعث می‌شود تا نتوان به‌طور اختصاصی از آن به عنوان دستگاهی برای برقراری اتصال اینترنت بی‌سیم استفاده کرد.

به‌طور کلی می‌توان گفت که هر دوی این تکنولوژی‌ها از محبوبیت زیادی در زمینه به اشتراک‌گذاری اینترنت بین دستگاه‌های هوشمند مختلف برخوردارند. اما از آن‌جایی که تقریبا تمام دستگاه‌ها بی‌سیم هستند، Hotspot در مقایسه با Tethering کاربرد بیشتری دارد. در مواقعی که کابل به‌همراه دارید و تنها برای یک دستگاه به اینترنتی با سرعت بالا نیاز دارید، استفاده از USB Tethering انتخاب هوشمندانه‌ای خواهد بود. Tethering را نمی‌توان به عنوان یک سرویس اینترنت دائمی در نظر گرفت و زمانی‌که به یک اینترنت پایدار و دائمی نیاز دارید بهتر است از Hotspot استفاده کنید.