چگونه اینترنت اشیا (IoT) می‌تواند آینده کسب‌وکارهای کوچک را متحول کند؟

آیا تا به حال فکر کرده‌اید که اگر یخچال فروشگاه‌تان خودش موجودی کالا را بررسی کند و قبل از اتمام، سفارش جدید بدهد، اگر دستگاه‌های شما بدون دخالت نیروی انسانی، وضعیت عملکرد خود را گزارش دهند و حتی پیش از خرابی، هشدار دهند، چه خواهد شد؟
این‌ها دیگر رویا نیستند؛ چرا که بخشی از دنیای اینترنت اشیا (IoT) به شمار می‌روند؛ دنیایی که در آن اشیاء با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند، داده‌ها را مبادله می‌نمایند و فرآیند تصمیم‌گیری را هوشمندتر می‌سازند.

امروزه، اینترنت اشیا دیگر فقط مختص کارخانه‌های بزرگ و صنایع پیشرفته نیست؛ این فناوری به کمک کسب‌وکارهای کوچک آمده تا با کمترین هزینه، بیشترین بهره‌وری را رقم بزند. از بهبود تجربه مشتری گرفته تا مدیریت هوشمند موجودی و کاهش اتلاف منابع، IoT این توانایی را دارد تا بازی را به نفع کسب‌ و کارهای کوچک تغییر دهد.

در این مقاله، بررسی خواهیم کرد که اینترنت اشیا چگونه به یک فرصت بزرگ برای کسب‌وکارهای کوچک تبدیل شده و چطور استفاده هوشمندانه از آن می‌تواند آینده این کسب‌وکارها را متحول کند.

اینترنت اشیا (IoT) چیست؟

اینترنت اشیا (IoT) به شبکه‌ای از دستگاه‌های متصل گفته می‌شود که با یکدیگر و با فضای ابری به تبادل داده می‌پردازند. این دستگاه‌ها معمولاً به فناوری‌هایی مانند حسگرها و نرم‌افزارها مجهز بوده و می‌توانند شامل تجهیزات مکانیکی، دیجیتال و حتی اشیای مصرفی روزمره باشند.

دستگاه‌های اینترنت اشیا (IoT) دامنه‌ی گسترده‌ای از لوازم خانگی ساده گرفته تا تجهیزات صنعتی پیشرفته را شامل می‌شوند. امروزه سازمان‌ها در صنایع مختلف از IoT برای افزایش بهره‌وری، ارتقای خدمات مشتری، بهبود فرآیند تصمیم‌گیری و خلق ارزش افزوده برای کسب‌وکار خود استفاده می‌نمایند. در فناوری اینترنت اشیا، داده‌ها می‌توانند بدون نیاز به تعامل مستقیم انسان با انسان یا انسان با کامپیوتر، از طریق شبکه منتقل شوند.

چگونه اینترنت اشیا (IoT) کار می‌کند؟

اینترنت اشیا (IoT) با متصل کردن دستگاه‌های فیزیکی به اینترنت، امکان جمع‌آوری، انتقال و تحلیل داده‌ها را فراهم می‌کند. حسگرها اطلاعات محیط را دریافت کرده و از طریق شبکه‌هایی مانند Wi-Fi یا 5G به سرورهای ابری ارسال می‌کنند. سپس این داده‌ها پردازش شده و بر اساس آن‌ها اقدامات هوشمندانه‌ای مانند ارسال هشدار یا کنترل خودکار دستگاه‌ها انجام می‌شود.

. حسگرها یا دستگاه‌ها

این دستگاه‌ها معمولاً به یک پلتفرم ابری یا دروازه (Gateway) متصل می‌شوند که داده‌های دریافتی را تجزیه‌وتحلیل کرده و در صورت لزوم، اقدامات خاصی را اجرا یا اطلاعات را به سایر دستگاه‌های متصل یا کاربران نهایی ارسال می‌کند. این تعامل بین حسگرها، شبکه و سیستم‌های تحلیلی، امکان خودکارسازی، نظارت از راه دور و تصمیم‌گیری هوشمند را در کاربردهای مختلفی مانند خانه‌های هوشمند، صنایع، بهداشت و حمل‌ونقل فراهم می‌آورد.

. اتصال‌دهی

دستگاه‌های اینترنت اشیا (IoT) می‌توانند از طریق شبکه‌ای مبتنی بر اینترنت با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. این دستگاه‌ها داده‌های جمع‌آوری‌شده از حسگرهای خود را از طریق اتصال به یک دروازه (Gateway) اینترنت اشیا به اشتراک می‌گذارند؛ دروازه‌ای که نقش هاب مرکزی را ایفا می‌کند و امکان ارسال داده‌ها به پلتفرم‌های پردازشی را فراهم می‌سازد. پیش از ارسال داده‌ها به فضای ابری، امکان تحلیل آن‌ها به‌صورت محلی توسط Edge Devices نیز وجود دارد، که این کار باعث کاهش تأخیر و بهبود بهره‌وری سیستم خواهد شد.

تنها داده‌های مرتبط برای شناسایی الگوها، ارائه پیشنهادات و تشخیص مسائل بالقوه پیش از تبدیل‌شدن به بحران مورد استفاده قرار می‌گیرند. تحلیل محلی داده‌ها با استفاده از Edge Devices، باعث کاهش حجم داده‌های ارسالی به فضای ابری و در نتیجه، کاهش مصرف پهنای باند می‌شود.
در برخی موارد، دستگاه‌های IoT مستقیماً با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و بر اساس اطلاعات دریافتی تصمیم‌گیری و اقدام می‌نمایند؛ این فرآیندها اغلب بدون دخالت انسان انجام می‌شود، با این حال افراد می‌توانند با این دستگاه‌ها تعامل داشته باشند، آن‌ها را تنظیم کنند، دستوراتی صادر نمایند یا به داده‌ها دسترسی پیدا کنند.
اتصال، شبکه‌سازی و پروتکل‌های ارتباطی به‌کاررفته در این دستگاه‌ها، بسته به نوع کاربرد و نیاز خاص هر سامانه IoT انتخاب می‌شوند. همچنین، استفاده از هوش مصنوعی و یادگیری ماشین می‌تواند فرآیند جمع‌آوری، تحلیل و واکنش به داده‌ها را هوشمندانه‌تر و پویاتر نماید.

. رابط کاربری گرافیکی

برای مدیریت دستگاه‌های اینترنت اشیا (IoT)، معمولاً از یک رابط کاربری گرافیکی (UI) استفاده می‌شود. به عنوان نمونه، یک وب‌سایت یا اپلیکیشن موبایل می‌تواند امکان مدیریت، کنترل و ثبت دستگاه‌های هوشمند را برای کاربران فراهم کند.

چرا اینترنت اشیا (IoT) مهم است؟

اینترنت اشیا به مردم کمک می‌کند تا زندگی و شغل خود را هوشمندتر و کارآمدتر مدیریت کنند. به‌عنوان مثال، مصرف‌کنندگان می‌توانند از دستگاه‌های متصل به اینترنت مانند خودروها، ساعت‌های هوشمند یا ترموستات‌ها برای بهبود کیفیت زندگی خود بهره‌برداری کنند. برای نمونه، زمانی که فرد به خانه می‌رسد، خودرو می‌تواند با گاراژ ارتباط برقرار کرده و درب را باز کند، یا در صورت افزایش نور طبیعی، لامپ‌ها به‌طور هوشمند شدت نور خود را کاهش دهند.

اینترنت اشیا (IoT) نه‌تنها برای اتوماسیون خانه‌ها، بلکه برای کسب‌وکارها نیز اهمیت زیادی دارد. این فناوری به سازمان‌ها این امکان را خواهد داد که به‌طور آنی عملکرد سیستم‌های خود را مشاهده و از طریق جمع‌آوری داده‌ها، اطلاعاتی ارزشمند در خصوص تمامی جنبه‌ها، از عملکرد ماشین‌آلات تا فرآیندهای پیچیده زنجیره تأمین و لجستیک، به دست آورند. به این ترتیب، شرکت‌ها می‌توانند تصمیمات بهتری بگیرند و کارایی و بهره‌وری خود را افزایش دهند.

اینترنت اشیا به ماشین‌ها این امکان را می‌دهد که کارهای تکراری و خسته‌کننده را بدون نیاز به دخالت انسان انجام دهند. این فرآیندها به شرکت‌ها کمک می‌کند تا عملیات خود را خودکار و هزینه‌های نیروی کار را کاهش، ضایعات را به کمترین مقدار و کیفیت خدمات را بهبود دهند. ضمنا، این فناوری هزینه‌های تولید و تحویل کالاها را کاهش می‌دهد و شفافیت بیشتری در تراکنش‌های مشتریان فراهم خواهد آورد. با ادامه پیشرفت اینترنت اشیا، کسب‌وکارهای بیشتری به پتانسیل دستگاه‌های متصل پی می‌برند و از این فناوری برای حفظ رقابت‌پذیری خود بهره می‌گیرند.

نمونه‌هایی از کاربردهای اینترنت اشیا (IoT) برای مصرف‌کنندگان و سازمان‌ها

در زیر برخی از نمونه‌های رایج کاربرد اینترنت اشیا آورده شده است:

.. کشاورزی

اینترنت اشیا (IoT) می‌تواند به کشاورزان کمک کند تا فرآیندهای خود را ساده‌تر و کارآمدتر انجام دهند. به عنوان مثال، حسگرها قادرند داده‌هایی درباره میزان بارش، رطوبت، دما و وضعیت خاک جمع‌آوری کنند. این اطلاعات به کشاورزان کمک می‌کند تا تکنیک‌های کشاورزی را به‌طور خودکار مدیریت کنند. علاوه بر این، دستگاه‌های اینترنت اشیا می‌توانند برای نظارت بر سلامت دام‌ها، پایش تجهیزات کشاورزی و بهینه‌سازی مدیریت زنجیره تأمین مورد استفاده قرار گیرند.

.. ساخت‌وساز

اینترنت اشیا می‌تواند به بهبود نظارت بر عملیات زیرساخت‌ها کمک کند. به‌عنوان مثال، حسگرها قادرند تغییرات یا رویدادهایی را در ساختمان‌ها، پل‌ها و سایر زیرساخت‌ها شناسایی کنند که ممکن است تهدیدی برای ایمنی ایجاد نماید. این فناوری باعث می‌شود که پاسخگویی به مشکلات سریع‌تر صورت گیرد و اقدامات پیشگیرانه برای جلوگیری از وقوع مشکلات انجام شود. در نهایت، این امر به بهبود مدیریت حوادث، کاهش هزینه‌های عملیاتی و ارتقای کیفیت خدمات منجر خواهد شد.

.. هوشمندسازی خانه

کاربرانی که می‌خواهند خانه خود را هوشمند کنند، باید از اینترنت اشیا (IoT) برای نظارت و کنترل سیستم‌های مکانیکی و الکتریکی در ساختمان‌ها بهره‌برداری کنند. مالکان خانه‌ها نیز می‌توانند با استفاده از دستگاه‌های IoT مانند ترموستات‌های هوشمند، سیستم‌های نورپردازی، دوربین‌های امنیتی و دستیارهای صوتی همچون الکسا و سیری، از راه دور محیط خانه خود را کنترل نمایند. این امر نه تنها راحتی را افزایش می‌دهد، بلکه به بهره‌وری انرژی بیشتری نیز منجر خواهد شد.

.. ساختمان‌های هوشمند

ساختمان‌های هوشمند می‌توانند به شهروندان کمک کنند تا مصرف انرژی و ضایعات را کاهش دهند. به‌عنوان مثال، این ساختمان‌ها می‌توانند از حسگرهایی استفاده کنند که تعداد ساکنان یک اتاق را شناسایی کرده و بر اساس آن هزینه‌های انرژی را کاهش دهند. این حسگرها به‌طور خودکار سیستم‌های تهویه را متناسب با تعداد افراد حاضر در هر اتاق فعال می‌کنند . این اقدامات به بهینه‌سازی مصرف انرژی و کاهش هدررفت منابع کمک خواهد کرد.

.. سیستم‌های مصرف شهری

فناوری‌های اینترنت اشیا همچنین می‌توانند برای نظارت و مدیریت مصرف شهری به‌طور مؤثرتر استفاده شوند. به‌عنوان مثال، این فناوری‌ها می‌توانند در کنترل و بهینه‌سازی عملکرد چراغ‌های راهنمایی، دستگاه‌های پارکینگ هوشمند، سیستم‌های مدیریت زباله و شبکه‌های حمل‌ونقل عمومی به کار روند. با استفاده از حسگرها و دستگاه‌های متصل، می‌توان بهره‌وری این سیستم‌ها را افزایش داد و منابع شهری را به‌طور هوشمندانه مدیریت کرد.

.. نظارت بر سلامت

دستگاه‌های اینترنت اشیا، مانند سیستم‌های نظارت از راه دور بیماران، دستگاه‌های پزشکی هوشمند و رهیاب‌های دارویی، به ارائه‌دهندگان خدمات بهداشتی این امکان را می‌دهند که وضعیت سلامت بیماران را به‌طور دقیق نظارت کرده، شرایط مزمن را مدیریت و مداخلات به‌موقع انجام دهند. این قابلیت با تحلیل داده‌های تولیدشده از دستگاه‌ها، به پزشکان کمک می‌کند تا اطلاعات به‌روز و دقیقی از وضعیت بیماران به‌دست آورند. علاوه بر این، بیمارستان‌ها از سیستم‌های اینترنت اشیا (IoT) برای مدیریت موجودی داروها، تجهیزات پزشکی و بهینه‌سازی سایر فرآیندهای داخلی استفاده می‌کنند، که موجب افزایش کارایی و بهبود خدمات می‌شود.

.. خرده‌فروشی

حسگرها در فروشگاه‌های خرده‌فروشی می‌توانند به‌طور مؤثری حرکت مشتریان را ردیابی کرده، الگوهای خرید آنان را تحلیل و سطح موجودی کالاها را مدیریت نمایند. این فناوری همچنین قادر است پیام‌های بازاریابی شخصی‌سازی‌شده به مشتریان ارسال کند، که به نوبه خود تجربه خرید را برای آنان بهبود می‌بخشد. علاوه بر این، استفاده از این سیستم‌ها به فروشگاه‌ها کمک می‌کند تا عملیات خود را بهینه کرده و تصمیمات تجاری هوشمندانه‌تری اتخاذ کنند، که منجر به افزایش رضایت مشتری و بهره‌وری بیشتر خواهد شد.

.. حمل‌ونقل

دستگاه‌های اینترنت اشیا (IoT) در صنعت حمل‌ونقل به بهبود عملکرد و کارایی این بخش کمک می‌کنند. این دستگاه‌ها امکان نظارت بر عملکرد وسایل نقلیه را فراهم می‌کنند، به‌طوری‌که می‌توانند مسیرها را بهینه‌سازی و هزینه‌های سوخت را کاهش دهند. به‌عنوان مثال، با استفاده از دستگاه‌های IoT می‌توان عملکرد سوخت‌گیری خودروهای متصل را پایش کرده و مصرف سوخت را کاهش داد، که در نتیجه موجب بهبود پایداری محیطی می‌شود. همچنین، این دستگاه‌ها قادرند وضعیت محموله‌ها را نظارت کرده و اطمینان حاصل کنند که آن‌ها به مقصد در شرایط بهینه می‌رسند، که این امر باعث بهبود کیفیت خدمات و کاهش خطرات مرتبط با حمل‌ونقل می‌شود.

.. دستگاه‌های پوشیدنی

دستگاه‌های پوشیدنی با بهره‌گیری از حسگرها و نرم‌افزارهای پیشرفته می‌توانند داده‌های مختلف کاربران را جمع‌آوری و تحلیل نمایند. این داده‌ها سپس به سایر فناوری‌ها ارسال می‌شوند تا راحتی و آسایش بیشتری برای کاربران فراهم گردد. به‌عنوان مثال، دستگاه‌های پوشیدنی می‌توانند به بهبود ایمنی عمومی به‌ویژه در مواقع اضطراری کمک کنند. این دستگاه‌ها این قابلیت را دارند تا زمان پاسخ تیم‌های امدادی را کاهش و با ارائه مسیرهای بهینه، سرعت رسیدن به کمک را افزایش دهند. علاوه بر این، دستگاه‌های پوشیدنی در محیط‌های خطرناک مانند کارگاه‌های ساختمانی یا در میان آتش‌نشانان نیز کاربرد دارند و می‌توانند علائم حیاتی آن‌ها را ردیابی کرده و در صورت نیاز، به‌موقع به مسئولین هشدار دهند تا در کمترین زمان از بروز حوادث جلوگیری و کمک‌های لازم ارائه شود.

.. مدیریت انرژی

شبکه‌ها و کنتورهای هوشمند و سیستم‌های مدیریت انرژی مبتنی بر اینترنت اشیا به شرکت‌های خدمات عمومی و مصرف‌کنندگان این امکان را خواهند داد که مصرف انرژی خود را با دقت نظارت و بهینه‌سازی نمایند. این سیستم‌ها همچنین به آن‌ها کمک خواهد کرد تا برنامه‌های پاسخ به تقاضا را مدیریت کرده و منابع انرژی تجدیدپذیر را به‌طور کارآمدتری ادغام کنند. به‌عنوان مثال، داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط دستگاه‌ها و حسگرهای اینترنت اشیا (IoT) می‌توانند به شناسایی الگوهای مصرف، زمان‌های اوج مصرف و نقاط ناکارآمد کمک کرده و این اطلاعات می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های بهینه‌تر در مدیریت انرژی و کاهش هزینه‌ها منجر شود.

مزایای و معایب اینترنت اشیا (IoT) برای سازمان‌ها

اینترنت اشیا مزایای قابل توجهی برای سازمان‌ها به همراه دارد. این فناوری به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد تا رویکردهای خود را نسبت به کسب‌وکارها بازبینی کرده و ابزارهایی را برای بهبود استراتژی‌های تجاری خود به‌کار گیرند.

برخی از مزایای اینترنت اشیا (IoT) مختص صنایع خاص هستند، در حالی که برخی دیگر در صنایع مختلف کاربرد دارند. به‌طور کلی، اینترنت اشیای صنعتی (IIoT) بیشتر در صنایع تولید، حمل‌ونقل و خدمات عمومی که از حسگرها و سایر دستگاه‌های IoT استفاده می‌کنند، به‌کار می‌رود. با این حال، این فناوری همچنین در صنایع کشاورزی، زیرساخت‌ها و خودکارسازی خانه نیز کاربرد دارد و می‌تواند برخی سازمان‌ها را به سوی تحول دیجیتال هدایت نماید.

مزایا:

1. دسترس‌پذیری آسان اینترنت اشیا (IoT)

   
   اینترنت اشیا دسترسی آسان به اطلاعات را در هر زمان و از هر مکان با هر دستگاهی فراهم می‌کند. به‌عنوان‌مثال، IoT با ارائه داده‌های بلادرنگ، رابط‌های کاربری شهودی و هشدارهای پیشگیرانه، دسترسی به اطلاعات را تسهیل خواهد کرد.

2. ارتقاء ارتباطات:

   اینترنت اشیا (IoT) ارتباطات بین دستگاه‌های الکترونیکی متصل را بهبود می‌بخشد. این کار با تسهیل تبادل داده، گسترش پوشش شبکه، صرفه‌جویی در مصرف انرژی و اولویت‌بندی ارتباطات حیاتی انجام می‌شود. به‌عنوان‌مثال، اگر حسگر حرکتی در یک اکوسیستم خانه هوشمند فعالیتی در جلوی درب تشخیص دهد، هشدار ارتباطی را به سیستم روشنایی هوشمند ارسال می‌کند تا چراغ‌های بیرونی روشن شوند.

3. صرفه‌جویی در زمان و هزینه:

   اینترنت اشیا (IoT) با فراهم‌کردن امکان انتقال بسته‌های داده از طریق شبکه‌ای متصل، نقش مهمی در کاهش هزینه‌ها و صرفه‌جویی در زمان ایفا می‌کند. یکی از کاربردهای شاخص آن، تعمیر و نگهداری پیش‌بینی‌شده در صنایع است. حسگرهای نصب‌شده روی ماشین‌آلات، به‌صورت بلادرنگ پارامترهایی مانند دما، لرزش و شرایط عملیاتی را پایش می‌کنند. سپس داده‌های جمع‌آوری‌شده با بهره‌گیری از الگوریتم‌های یادگیری ماشین تحلیل شده و الگوهای مرتبط با نقص یا کاهش عملکرد تجهیزات شناسایی خواهند شد.

4. بهینه‌سازی زنجیره تأمین:

   داده‌های IoT می‌توانند برای بهینه‌سازی فرآیندهای زنجیره تأمین و مدیریت موجودی استفاده و به تولیدکنندگان کمک کنند هزینه‌ها را کاهش داده و رضایت مشتریان را افزایش دهند. با ردیابی کالاها و مواد به‌طور بلادرنگ، تولیدکنندگان می‌توانند از کمبود موجودی مطلع، موجودی اضافی را کاهش و عملیات لجستیکی را بهبود بخشند.

5. افزایش بهره‌وری:

   اینترنت اشیا (IoT) با تجزیه‌وتحلیل داده‌ها در Network Edge، حجم اطلاعات ارسالی به فضای ابری را به‌طور چشم‌گیری کاهش می‌دهد. فناوری Edge Computing به دستگاه‌های فیزیکی این امکان را خواهند داد تا مؤثرتر با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و تنها داده‌های ضروری و مرتبط را با سایر دستگاه‌ها یا سرویس‌های ابری به اشتراک بگذارند.

6. اتوماتیک‌سازی فرآیندها:
   

   اینترنت اشیا (IoT) با خودکارسازی وظایف، به بهبود کیفیت خدمات در کسب‌وکارها کمک کرده و وابستگی به دخالت انسانی را کاهش می‌دهد. به‌عنوان نمونه، در حوزه کشاورزی، سیستم‌های آبیاری مجهز به IoT می‌توانند با تحلیل میزان رطوبت خاک، پیش‌بینی‌های هواشناسی و نیازهای گیاهان، برنامه‌های آبیاری را به‌صورت هوشمند و خودکار تنظیم کنند.

7. بهبود تجربه مشتری:

   اینترنت اشیا (IoT) به توسعه محصولات و خدمات شخصی‌شده که با نیازها و ترجیحات فردی تطبیق دارند کمک می‌کند. دستگاه‌های خانه هوشمند، فناوری پوشیدنی و توصیه‌های شخصی‌شده در خرده‌فروشی نمونه‌هایی از چگونگی ارتقاء تجربه مشتری با استفاده از IoT هستند.

8. انعطاف‌پذیری:

   گزینه‌های IoT می‌توانند بر اساس نیازهای تغییرات کسب‌وکار مقیاس‌پذیر باشند. چه برای اضافه کردن دستگاه‌های جدید، گسترش عملیات یا ادغام با سیستم‌های موجود، اینترنت اشیا انعطاف‌پذیری لازم برای رشد و انطباق با نیازهای کسب‌وکار را فراهم می‌کند.

9. تصمیم‌گیری بهتر در کسب‌وکار:

   IoT حجم زیادی از داده‌ها را تولید می‌کند که می‌توانند برای کسب بینش‌های ارزشمند درباره عملیات، رفتار مصرف‌کننده و روندهای بازار تجزیه و تحلیل شوند. با استفاده از این داده‌ها، کسب‌وکارها می‌توانند تصمیمات مبتنی بر داده اتخاذ کنند، فرآیندها را بهینه‌سازی کرده و فرصت‌های درآمدی جدید شناسایی نمایند.

10. پایداری زیست‌محیطی:

    اینترنت اشیا (IoT) با مدیریت کارآمد منابع و کاهش اثرات منفی زیست‌محیطی از طریق ابتکاراتی مانند مدیریت هوشمند انرژی، کاهش ضایعات و کشاورزی پایدار به حفظ محیط‌ زیست کمک می‌کند. با بهینه‌سازی استفاده از منابع و کاهش ضایعات، IoT به پایداری زیست‌محیطی کمک خواهد کرد.

معایب:

1. نگرانی‌های امنیتی:

   با افزایش تعداد دستگاه‌های متصل، سطح حمله در اینترنت اشیا گسترش می‌یابد. هرچه داده‌های بیشتری بین دستگاه‌ها به اشتراک گذاشته شود، ریسک دسترسی غیرمجاز و سرقت اطلاعات حساس توسط مهاجمان نیز افزایش پیدا می‌کند.

2. مدیریت پیچیده:

   با افزایش تعداد دستگاه‌های IoT، مدیریت آن‌ها پیچیده‌تر می‌شود. سازمان‌ها ممکن است مجبور شوند با تعداد زیادی دستگاه IoT روبرو شوند و جمع‌آوری و مدیریت داده‌های تمامی این دستگاه‌ها می‌تواند دشوار باشد.

3. مشکلات سازگاری:

   یکی از چالش‌های اصلی اینترنت اشیا، نبود استانداردهای یکپارچه میان دستگاه‌ها و پلتفرم‌های مختلف است که مانع از سازگاری و ارتباط مؤثر آن‌ها با یکدیگر می‌شود. این عدم سازگاری می‌تواند عملکرد کلی سیستم را مختل کرده و توسعه راهکارهای مقیاس‌پذیر را دشوار نماید.

4. جایگزینی شغلی:
   

   به دلیل کاهش نیاز به دخالت انسان در انجام وظایف مختلف، اینترنت اشیا (IoT) می‌تواند باعث جایگزینی شغلی برای کارگران کم‌مهارت شود. به‌عنوان مثال، خودکارسازی وظایفی مانند موجودی‌برداری و استفاده از دستگاه‌های خودپرداز، نیاز به کارگران انسانی را کاهش می‌دهد و این امر ممکن است منجر به از دست دادن شغل و ناامنی برای افرادی شود که در این موقعیت‌ها مشغول به کار هستند.

5. موانع قانونی و نظارتی:

   با گسترش دستگاه‌های IoT، موانع قانونی نیز افزایش می‌یابد. کسب‌وکارها باید به قوانین مختلف حفاظت از داده‌ها، حریم خصوصی و امنیت سایبری پایبند باشند که ممکن است در کشورهای مختلف متفاوت باشد.

مسائل امنیتی و حریم خصوصی در اینترنت اشیا (IoT)

چه فناوری‌هایی اینترنت اشیا (IoT) را ممکن ساخته‌اند؟

تعدادی از پیشرفت‌های فناوری به‌طور قابل‌توجهی روند رشد اینترنت اشیا (IoT) را تسریع کرده‌اند. در اینجا برخی از پیشرفت‌های کلیدی آورده شده است:

1. حسگرها و عملگرها:
   حسگرها تغییرات محیطی مانند دما، رطوبت، نور، حرکت یا فشار را شناسایی می‌کنند، در حالی که عملگرها تغییرات فیزیکی مانند باز کردن یک شیر یا روشن کردن یک موتور را انجام می‌دهند. این فناوری‌ها برای تعامل دستگاه‌های IoT با دنیای فیزیکی ضروری هستند.
2. اتصال و پروتکل‌های شبکه:
   وجود پروتکل‌های متعدد شبکه برای اینترنت این امکان را فراهم کرده است که حسگرها به راحتی به شبکه اینترنتی و دستگاه‌های دیگر متصل شوند و انتقال داده‌ها به طور مؤثری انجام شود. IoT از انواع مختلفی از فناوری‌های اتصال، از جمله Wi-Fi، بلوتوث، شبکه سلولی، Zigbee و LoRaWAN استفاده می‌کند.
3. فناوری حسگرهای کم‌هزینه و کم‌مصرف:
   در دسترس بودن حسگرهای قابل‌اعتماد و مقرون‌به‌صرفه باعث شده تا تولیدکنندگان بیشتری به فناوری IoT دسترسی پیدا کنند. این حسگرها قادر به جمع‌آوری داده‌ها از دنیای واقعی هستند که سپس به فضای ابری منتقل شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند.
4. هوش مصنوعی (AI) و پردازش زبان طبیعی (NLP):
   پیشرفت‌های شبکه‌های عصبی به دستگاه‌های IoT این امکان را داده است که از پردازش زبان طبیعی استفاده کنند. این ویژگی باعث می‌شود که دستگاه‌ها برای استفاده‌های مختلفی مانند دستیارهای هوش مصنوعی گفتاری و دستیارهای دیجیتال شخصی جذاب و مفید باشند.
5. میکروسرویس‌ها و فناوری‌های بی‌سیم:
   IoT از هم‌گرایی فناوری‌های بی‌سیم، سیستم‌های میکروالکترومکانیکی (MEMS) و میکروسرویس‌ها به وجود آمده است. این پیشرفت‌ها اتصال بی‌دردسر و تبادل داده‌ها بین دستگاه‌ها و ابر را تسهیل کرده است.

تاریخچه و چشم‌انداز آینده IoT

مفهوم اینترنت اشیا (IoT) برای اولین بار در سال 1999 توسط کوین آشتن، بنیان‌گذار مرکز Auto-ID در موسسه فناوری ماساچوست (MIT)، در ارائه‌ای به شرکت پروکتر اند گمبل (P&G) مطرح شد. آشتن برای معرفی فناوری شناسایی با فرکانس رادیویی (RFID) به مدیران ارشد P&G، ارائه خود را “اینترنت اشیا” نامید تا به روند جدید اینترنت در آن زمان اشاره کند. همچنین، کتاب نیل گرشنفلد، استاد MIT، به نام “وقتی چیز‌ها شروع به فکر کردن می‌کنند”، در همان سال منتشر شد، اگرچه به طور خاص از عبارت اینترنت اشیا استفاده نکرد، اما دیدگاه روشنی از آینده این فناوری ارائه می‌داد.

اگرچه آشتن اولین کسی بود که اصطلاح IoT را به‌کار برد، ایده دستگاه‌های متصل از دهه 1970 تحت عناوین اینترنت جاسازی‌شده و محاسبات فراگیر مطرح بود. اولین دستگاه اینترنتی، برای مثال، یک دستگاه فروش کوکاکولا در دانشگاه کارنگی ملون در دهه 1980 بود که از طریق وب، برنامه‌نویسان می‌توانستند وضعیت دستگاه را بررسی کرده و ببینند که آیا نوشیدنی سردی در آن موجود است یا خیر.

IoT از ارتباط ماشین به ماشین (M2M) تکامل یافت که در آن دستگاه‌ها بدون نیاز به تعامل انسان از طریق شبکه به هم متصل می‌شدند. M2M به معنای اتصال دستگاه‌ها به ابر، مدیریت آن‌ها و جمع‌آوری داده‌ها است.

با برداشتن گام بعدی از M2M، IoT به شبکه‌ای از حسگرها و میلیاردها دستگاه هوشمند تبدیل شد که انسان‌ها، سیستم‌های کامپیوتری و دیگر برنامه‌ها را به هم متصل کرده و داده‌ها را جمع‌آوری و به اشتراک می‌گذارند. اتصال پایه‌ای که IoT از آن بهره می‌برد در اصل همان اتصال M2M است.

IoT همچنین توسعه طبیعی سیستم‌های کنترل نظارتی و جمع‌آوری داده‌ها (SCADA) است که عمدتاً برای کنترل فرآیندها و جمع‌آوری داده‌ها از مکان‌های دور در زمان واقعی جهت مدیریت تجهیزات و شرایط استفاده می‌شود. این سیستم‌ها شامل اجزای سخت‌افزاری و نرم‌افزاری هستند که داده‌ها را جمع‌آوری کرده و به یک رایانه دسکتاپ که نرم‌افزار SCADA بر روی آن نصب شده ارسال می‌کنند تا پردازش شده و در زمان مناسب ارائه شوند. سیستم‌های SCADA نسل‌های بعدی به تدریج به سیستم‌های اولیه IoT تبدیل شدند.

اما مفهوم اکوسیستم IoT تا سال 2010 به شکل امروزی خود نرسید، زمانی که دولت چین اعلام کرد که IoT را به‌عنوان اولویت استراتژیک در برنامه پنج‌ساله خود قرار خواهد داد. این اقدام باعث تسریع در توسعه فناوری‌ها و زیرساخت‌های مرتبط با IoT در سطح جهانی شد و نقش مهمی در شکل‌گیری و گسترش این فناوری ایفا کرد.

نتیجه‌گیری

اینترنت اشیا (IoT) دیگر یک مفهوم آینده‌نگرانه نیست؛ بلکه واقعیتی است که هم‌اکنون در صنایع مختلف حضور دارد و روند انجام کارها را متحول کرده است. از بهینه‌سازی مصرف انرژی در ساختمان‌های هوشمند گرفته تا پایش لحظه‌ای تجهیزات صنعتی، اینترنت اشیا فرصتی بی‌نظیر برای افزایش بهره‌وری، کاهش هزینه‌ها و تصمیم‌گیری مبتنی بر داده‌ها فراهم می‌کند.

هرچند چالش‌هایی مانند امنیت داده‌ها، پیچیدگی پیاده‌سازی و نیاز به زیرساخت مناسب وجود دارد، اما مزایای قابل توجه آن، سرمایه‌گذاری در این حوزه را توجیه‌پذیر می‌سازد. کسب‌وکارهایی که زودتر به استقبال این فناوری می‌روند، نه تنها در رقابت پیشتاز خواهند بود، بلکه توان تطبیق سریع‌تری با تغییرات آینده را نیز خواهند داشت. در نهایت، IoT پلی میان دنیای فیزیکی و دیجیتال است که راه را برای نوآوری، رشد هوشمند و توسعه پایدار هموار می‌سازد.

پهنای باند اختصاصی رسپینا

امروزه دسترسی به اینترنت سریع و قابل اعتماد یکی از ملزومات اساسی هر کسب و کاری است. از طرف دیگر اینترنت اشتراکی دارای محدودیت‌ها و معایبی است که در بسیاری از شرایط توان پاسخ‌گویی به نیازهای ارتباطی سازمان‌ها را ندارد. پهنای باند اختصاصی (اینترنت سازمانی) رسپینا، خدمتی است که امکان دسترسی شرکت‌ها و سازمان‌ها را به اینترنت پرسرعت با ظرفیت بالا، تاخیر کم و کیفیت مطلوب فراهم می‌سازد. این سرویس کاملا اختصاصی بوده و کیفیت آن در تمامی ساعات شبانه‌روز تضمین می‌شود.