درباره دیتاسنتر چه می‌دانید؟
در اغلب سازمان‌ها و شرکت‌های مخابراتی و اینترنتی کلمه دیتاسنتر را می‌بینیم و ممکن است ندانیم مفهوم آن جدا از معنی لغوی دقیقا چیست. به تعریف ساده، پایگاه داده مجموعه‌ای از کامپیوترها و دیگر اجزای متصل به آن‌هاست که در فضایی نگهداری می‌شوند. این سیستم‌ها ممکن است مخابراتی یا عملیاتی باشند. دیتاسنتر وظیفه پشتیبانی سرویس‌های اینترنت، اینترانت و اکسترانت را بر عهده دارد. مرکز داده یا پایگاه داده می‌تواند محلی برای ذخیره اطلاعات شرکت‌ها یا پردازش داده‌ها باشد. تمام دیتاسنترها به سیستم‌های امنیتی و خنک‌کننده فیزیکی مجهز هستند اما این طراحی‌ها و دیگر امکانات پایگاه‌های داده با توجه به نوع سرویس متفاوت است. پایگاه داده درواقع مغز هر سازمان است که تمام عملیات حساس در آن به پردازش می‌رسد.
موقعیت مکانی
موقعیت مکانی پایگاه داده اهمیت زیادی دارد. برای سازمان‌ها مهم است که دیتاسنتر آن‌ها در چه مکانی قرار دارد . چقدر تا مکان اصلی شرکت فاصله خواهد داشت. راه‌های دسترسی و امکان دسترسی از طریق زمینی و هوایی نیز همواره مورد بررسی است. وقتی مکان دیتاسنتر انتخاب شد، نوبت به طراحی زیرساخت آن می‌رسد. طراحان باید نقشه درست را برای زیرساخت فناوری و تسهیلات و امکانات فیزیکی دیتاسنتر طراحی کنند.
منبع تامین انرژی
دیتاسنترها با توجه به نیاز اصلی سازمان، به منبع انرژی مناسب نیاز دارند . مقدار انرژی مصرفی آن‌ها هم به امکانات فیزیکی و دستگاه‌هایی که در آن‌ها وجود دارد، وابسته است. در این میان مهندسان می‌بایست مقدار انرژی وارد شده به دیتاسنتر را در نظر بگیرند و میزان مصرفی تجهیزات را هم محاسبه کنند تا درصد بازدهی مناسب را به دست آورند.
امنیت
تمام سازمان‌ها می‌خواهند پایگاهشان در شرایط کاملا امنیتی نگهداری و تامین شود. در دیتاسنترهای حساس نیز تمامی درب‌های ورودی و درگاه‌ها تحت محافظت امنیتی قرار دارند و کارمندان تنها در صورت تایید کارت هویت می‌توانند وارد و خارج شوند.
کنترل و مدیریت زیرساخت
مدیران و مسئولان IT و زیرساخت دیتاسنترها همیشه در حال کنترل و مانیتور کردن وضعیت عملکرد دستگاه‌ها و زیرساخت دیتاسنترها هستند و این عملیات را از طریق نرم افزارهای مدیریتی مربوطه انجام می‌دهند. با پیشرفت تکنولوژی مجازی‌سازی این امکان فراهم آمده است تا مدیران و مسئولان زیرساخت بدون نیاز به حضور فیزیکی به منابع پایگاه‌ها دسترسی پیدا کنند.
سیستم‌های خنک کننده
تمام سیستم‌های پردازنده و الکترونیکی در حین پردازش داغ می‌شوند. در نتیجه این افزایش دما، کارایی پردازنده‌ها به شدت پایین می‌آید و حتی ممکن است از کار بیافتند. به همین دلیل سرورها در فضای طبقه‌بندی شده و منظم در ردیف‌هایی قرار می‌گیرند که هوا بتواند از میان آن‌ها عبور کند. کلید اصلی ماجرا در دستان سرویس‌های خنک‌کننده و تهویه این فضاها است. دمای هوای استاندارد برای نگهداری از سرورها در پایگاه داده برابر با ۲۴ تا ۲۶ درجه سانتی‌گراد در نظر گرفته شده است. طراحی و نحوه قرار گرفتن سرورها به گونه‌ای انجام می‌شود که در تهویه هوا و دسترسی به آن‌ها مشکلی پیش نیاید.
دیدگاهتان را بنویسید