افزایش بهرهوری با استفاده از ابزارهای دیجیتال
امروزه کمتر کسی را میتوان یافت که از طریق ارسال پیامک، شبکههای اجتماعی یا اپلیکیشنهای پیامرسان با دوستان و همکاران خود ارتباط برقرار نکند. ابزارهای دیجیتال به بخش جداییناپذیر زندگی ما تبدیل شدهاند و استفاده از آنها حتی در محیط کار نیز به امری عادی بدل شده است. با این حال، پرسش اساسی این است که آیا فناوریهای نوین واقعاً بهرهوری ما را افزایش دادهاند یا برعکس، تمرکز و زمان مفید کاری را کاهش دادهاند؟
چالش استفاده از ابزارهای دیجیتال در محیط کار
مطالعات نشان میدهد یک کارمند اداری به طور میانگین نزدیک به یکسوم از روز کاری خود را صرف چککردن رسانههای اجتماعی یا پیامرسانها میکند. این موضوع بهطور مستقیم بر بازدهی او تأثیر منفی میگذارد.
بسیاری از افراد گمان میکنند «چک کردن سریع گوشی» تنها یک دقیقه زمان میبرد؛ اما واقعیت این است که همین یک دقیقههای پراکنده میتواند تمرکز ذهنی را برهم بزند و بازگشت دوباره به روند کاری را دشوار کند. نتیجهی این امر، کاهش چشمگیر بهرهوری در طول روز است.
بهرهوری واقعی چقدر است؟
ممکن است کارمندان تصور کنند از لحظهای که پشت میز مینشینند تا پایان ساعت اداری مشغول کارند. اما تحقیقات نشان داده است که به طور متوسط، هر کارمند تنها ۵ تا ۶ ساعت از یک روز کاری ۸ ساعته را واقعاً پربازده است.
باقی زمان معمولاً صرف موارد زیر میشود:
-
صرف نوشیدنی و غذا
-
گفتگوهای غیرکاری با همکاران
-
برنامهریزی ذهنی برای کارها
-
استراحتهای کوتاه یا چک کردن شبکههای اجتماعی
این آمار نشان میدهد که علاوه بر عوامل بیرونی، مدیریت تمرکز و زمان فردی نقش کلیدی در افزایش بهرهوری دارد.
فناوری؛ افزایشدهنده سرعت یا عامل حواسپرتی؟
یکی از بحثهای همیشگی میان نسلهای مختلف این است که آیا فناوری کار را سادهتر کرده یا سختتر.
-
نسلهای قدیمیتر معمولاً معتقدند کار آنها دشوارتر بود؛ زیرا دسترسی به تلفن همراه و اینترنت وجود نداشت و ارتباطات و مستندسازیها زمانبر بود.
-
نسل جوانتر با انواع فناوریها رشد کرده و امروز باید علاوه بر انجام وظایف کاری، همواره خود را با فناوریهای جدید بهروز نگه دارد.
بنابراین نمیتوان به سادگی گفت کار امروز آسانتر از گذشته است؛ بلکه شکل و ماهیت وظایف تغییر کرده و نیازمند چابکی، یادگیری مداوم و توانایی انطباق سریع است.
تغییر در سرعت کار
در گذشته، دریافت اطلاعات یا هماهنگیهای اداری ممکن بود روزها زمان ببرد. اما امروز با استفاده از ابزارهای دیجیتال، در چند دقیقه میتوان یک جلسه آنلاین ترتیب داد یا حتی از راه دور وظایف کاری را مدیریت کرد. این سرعت بالا، مزیتی انکارناپذیر است، اما به همان میزان نیز میتواند فشار کاری و نیاز به واکنش سریع را افزایش دهد.
بهرهوری در عصر دیجیتال؛ مسئله انطباق
واقعیت این است که بهرهوری تنها به مدیریت زمانهای از دسترفته یا حذف عوامل حواسپرتی محدود نمیشود. اصل ماجرا، توانایی انطباق با جریانهای کاری جدید است. سازمانها و کارکنانی که بتوانند استفاده هوشمندانه از فناوری را با مدیریت تمرکز و اولویتبندی وظایف ترکیب کنند، بیشترین بهرهوری را خواهند داشت.
جمعبندی
فناوریهای نوین فرصتهای بینظیری برای افزایش سرعت، سهولت ارتباطات و دسترسی سریع به اطلاعات ایجاد کردهاند. اما در عین حال، اگر استفاده از آنها کنترل نشده باشد، میتواند بزرگترین تهدید برای تمرکز و بهرهوری کارکنان باشد.
بنابراین پاسخ پرسش اصلی این است: تأثیر فناوری بر بهرهوری نه کاملاً مثبت است و نه کاملاً منفی؛ بلکه به نحوه استفاده و مدیریت ما بستگی دارد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.