در مورد Public Wi-Fi یا Hotspot چه می‌دانید؟

مفهوم Hotspot به مکان فیزیکی اشاره می‌کند که در آن افراد معمولاً با استفاده از تکنولوژی Wifi، از طریق یک شبکه‌ی محلی بی‌سیم (WLAN) و یک روتر که به سرویس‌دهنده ی خدمات اینترنت متصل است، می‌توانند به اینترنت دسترسی پیدا کنند. هات‌اسپات‌های عمومی امروزه در سراسر دنیا در بسیاری از کسب‌و‌کار‌ها مانند کافی‌شاپ‌ها، برای استفاده‌ی مشتریانشان در بسیاری از مناطق توسعه‌یافته‌ی شهری پیدا می‌شوند. بسیاری از هتل‌ها امکان دسترسی به wifi را چه در اتاق‌ها و چه در لابی به مهمانانشان می‌دهند.

Hotspot با wireless access point که دستگاه سخت‌افزاری برای فراهم‌کردن یک سرویس شبکه‌ی بی‌سیم است تفاوت دارد. هات‌اسپات‌های خصوصی امکان دسترسی به اینترنت را برای یک دستگاه (مانند تبلت) فراهم می‌کنند و این کار را از طریق دستگاهی دیگر که می‌تواند دسترسی به داده را به‌طور مثال از طریق یک موبایل داشته‌باشد انجام می‌دهند.

Public access WLAN برای اولین بار توسط Henrik Sjödin در کنفرانسی در سانفرانسیسکو در آگوست سال ۱۹۹۳مطرح شد. او به کلمه ی Hotspot اشاره نکرد، بلکه همان‌طور که گفته‌شد از کلمه‌ی LAN بی سیم قابل‌دسترس برای عموم استفاده کرد. اولین کمپانی تجاری که تلاش کرد شبکه‌ی عمومی دسترسی محلی را ایجاد کند، شرکتی در ریچاردسون تگزاس به نام PLANCOM بود که اتفاقا مخففی برای عبارت Public Local Area Network Communications بود.

بنیانگذاران این کمپانی در سال ۱۹۹۸ از هم جدا شدند و دو نفر از آن‌ها کمپانی MobileStar Network را تاسیس کردند، شرکتی که دسترسی‌های عمومی برای Starbucks, American Airlines  و Hilton Hotel فراهم می‌کرد. این شرکت در سال ۲۰۰۱ به Deutsche Telecom فروخته‌شد، که بعدها نامش به T-Mobile Hotspot تغییر یافت. بعد از آن بود که عبارت Hotspot برای اشاره به مکانی که LAN بی‌سیم به‌طور عمومی قابل دسترس است بین عموم جا افتاد.

هر کسی می‌تواند با استفاده از لپ‌تاپ یا هر دستگاه قابل حملی به ارتباط بی‌سیمی که وجود دارد دسترسی پیدا کند (معمولا Wi-Fi است). برای جاهایی که دسترسی به پهنای باند اینترنت دارد، تامین دسترسی به اتصال بی‌سیم، به سادگیِ پیکربندی‌کردن یک نقطه دسترسی (access point: AP) با استفاده از یک روتر، و اتصال آن AP به اینترنت است. روتر بی‌سیمی که می‌تواند این عملکرد ها را ترکیب کند کفایت می‌کند.

Hotspot‌ها معمولاً در فرودگاه‌ها، کتاب‌فروشی‌ها، کافی‌شاپ‌ها، فروشگاه‌های بزرگ، هتل‌ها، بیمارستان‌ها، کتابخانه‌ها، رستوران‌ها، سوپر‌مارکت‌ها، ایستگاه‌های قطار و سایر مکان‌های عمومی استفاده می‌شوند.  همینطور بسیاری از دانشگاه‌ها و موسسات نیز در محوطه‌شان امکان دسترسی به شبکه‌های بی‌سیم را فراهم کرده‌اند.