چه تفاوتی بین هات اسپات (Hotspot) و تترینگ (Tethering) وجود دارد؟

امروزه اتصال دستگاه‌های هوشمند به اینترنت به یکی از نیازهای روزمره تبدیل شده است. از گوشی و تبلت گرفته تا لپ‌تاپ و دستگاه‌های پوشیدنی، همه نیاز به اتصال پایدار دارند. روش‌های مختلفی برای به اشتراک‌گذاری اینترنت وجود دارد؛ دو تکنولوژی محبوب اما گاهی اشتباه گرفته‌شده، Tethering و Hotspot (هات اسپات) هستند. در این مقاله، این دو تکنولوژی را به‌صورت ساده توضیح می‌دهیم و تفاوت‌های آن‌ها را بررسی می‌کنیم.

Tethering چیست و چگونه کار می‌کند؟

Tethering یک روش ساده و کاربردی برای به اشتراک‌گذاری اینترنت گوشی موبایل با سایر دستگاه‌ها است. به‌عبارت دیگر، گوشی شما مثل یک مودم کوچک عمل می‌کند و اینترنت موبایل را به لپ‌تاپ، تبلت یا حتی یک گوشی دیگر منتقل می‌کند. این روش برای زمانی مناسب است که به اینترنت سریع و قابل اعتماد روی دستگاهی نیاز دارید و به اینترنت ثابت دسترسی ندارید.

روش‌های رایج Tethering

USB Tethering

در USB Tethering اینترنت موبایل از طریق کابل USB بین گوشی و یک دستگاه دیگر منتقل می‌شود. این روش به دلیل اتصال مستقیم، سرعت بسیار بالایی دارد و فشار زیادی به باتری وارد نمی‌کند، زیرا انرژی اینترنت از طریق کابل تأمین می‌شود. اتصال USB امنیت بالایی دارد و کمتر در معرض هک یا نفوذ قرار می‌گیرد. با این حال، محدودیت اصلی این است که تنها بین یک گوشی و یک دستگاه دیگر قابل استفاده است و ممکن است برای راه‌اندازی آن نیاز به نصب درایور یا نرم‌افزار روی لپ‌تاپ باشد. USB Tethering گزینه‌ای مناسب برای مواقعی است که نیاز به اینترنت سریع و پایدار روی یک دستگاه دارید، مانند سفرهای کاری که لپ‌تاپ باید به اینترنت متصل شود.

Wi-Fi Tethering (Mobile Hotspot)

Wi-Fi Tethering که به آن Mobile Hotspot نیز گفته می‌شود، اینترنت موبایل را به صورت بی‌سیم بین چند دستگاه به اشتراک می‌گذارد. این روش بسیار آسان راه‌اندازی می‌شود و اکثر گوشی‌های اندروید و iOS این قابلیت را دارند. یکی از مزیت‌های اصلی Wi-Fi Tethering امکان اتصال همزمان چند دستگاه است، اما مصرف باتری نسبت به USB Tethering بیشتر است و با افزایش تعداد دستگاه‌ها، سرعت و کیفیت اتصال ممکن است کاهش یابد. این روش برای مواقعی که چند دستگاه در خانه یا کافی‌شاپ نیاز به اینترنت دارند، گزینه‌ای راحت و کاربردی است.

Bluetooth Tethering

Bluetooth Tethering اتصال اینترنت را از طریق بلوتوث بین گوشی و دستگاه دیگر فراهم می‌کند. این روش سرعت اتصال پایین‌تری نسبت به USB و Wi-Fi دارد و بیشتر برای شرایط اضطراری یا زمانی که کابل و Wi-Fi در دسترس نیست، استفاده می‌شود. مصرف باتری در این روش کمتر از Wi-Fi است، اما محدودیت سرعت آن باعث می‌شود برای استریم یا دانلود فایل‌های حجیم مناسب نباشد. این روش زمانی کاربردی است که لپ‌تاپ یا دستگاه شما وای‌فای ندارد یا شبکه Wi-Fi شلوغ است و اتصال بی‌سیم دیگری نیاز دارید.

مزایا و معایب Tethering

Tethering امکان استفاده از اینترنت موبایل را بدون نیاز به اینترنت ثابت فراهم می‌کند و برای اتصال یک دستگاه با سرعت بالا بسیار مناسب است. روش USB امنیت بالایی دارد و مصرف باتری در آن بهینه است. در کنار این مزایا، Tethering محدودیت‌هایی نیز دارد. تعداد دستگاه‌های متصل معمولاً محدود است و در برخی روش‌ها، مخصوصاً USB Tethering، نیاز به نرم‌افزار یا درایور روی لپ‌تاپ وجود دارد. علاوه بر این، هنگام دریافت تماس یا ارسال پیام ممکن است اینترنت Tethering موقتاً محدود شود و در Wi-Fi Tethering مصرف باتری و دیتا افزایش می‌یابد.

Hotspot چیست؟

هات اسپات‌ها در واقع اکسس پوینت‌های بی‌سیمی هستند که معمولا در مکان‌های عمومی برای ارائه اینترنت به کاربران قرار داده می‌شوند. اکسس‌ پوینت دستگاهی است که به یک روتر یا gateway متصل شده است و اتصال به اینترنت را در یک محدوده مشخص امکان‌پذیر می‌کند. کامپیوترها و تلفن‌های هوشمند نیز می‌توانند مانند یک هات اسپات عمل کنند.

Hotspot قابلیت اتصال ۵ دستگاه (تلفن همراه، لپ‌تاپ، تبلت و …) را به‌طور همزمان فراهم می‌کند و مانند یک اینترنت بی‌سیم عمل می‌کند. از تکنولوژی hotspot در مکان‌های خصوصی هم می‌توان استفاده کرد. با استفاده از یک روتر متصل به اینترنت همراه یا ADSL می‌توانید از تکنولوژی Hotspot برای به‌ اشتراک‌گذاری اینترنت بین دستگاه‌های هوشمند موجود در خانه استفاده کنید.

نرم‌افزارهایی مانند Connectify نیز وجود دارند که با استفاده از آن‌ها می‌توانید بدون نیاز به سخت‌افزار یک Hotspot (هات اسپات) مجازی ایجاد کنید. این روش به اشتراک‌گذاری اینترنت شبیه به Wi-Fi Tethering است و به آن Mobile Hotspot می‌گویند.

تفاوت بین Tethering و Hotspot (هات اسپات)

• اولین تفاوت میان این دو تکنولوژی این است که Hotspot (هات اسپات) در واقع یک اکسس پوینت فیزیکی است که به یک روتر یا gateway متصل است. در حالیکه Tethering یک ارتباط بین دستگاه‌های مختلف (تلفن هوشمند، تبلت، کامپیوتر و …) است.
• تفاوت بعدی این دو تکنولوژی در دسترس بودن آن‌ها است. تکنولوژی Hotspot  به راحتی بر روی دستگاه‌های مختلف در دسترس است. در حالیکه تکنولوژی Tethering برای به‌ اشتراک‌گذاری اتصال اینترنتی به درایور یا نرم‌افزارهای خاصی نیاز دارد و همچنین تعداد محدودی دستگاه به‌طور همزمان قابل اتصال به آن هستند.
• سرعت اینترنت موردنیاز برای استفاده از این دو تکنولوژی نیز متفاوت است. برای استفاده از tethering به اتصال اینترنتی پرسرعتی نیاز است، اما Hotspot (هات اسپات) با داشتن یک اتصال معمولی نیز قابل استفاده است.
• طول عمر باطری در روش tethering بیشتر است و در مقایسه با روش Hotspot (هات اسپات) مقرون‌ به ‌صرفه‌تر است. از طرف دیگر میزان دیتای مصرفی hotspot نسبت به روش tethering بیشتر است.
• یکی از ویژگی‌های مهم در بحث شبکه، امنیت است. از آنجایی که یکی از روش‌های اتصال Tethering از طریق پورت USB و با اتصال کابل بین دو دستگاه است، امنیت بالاتری در مقایسه با سایر روش‌های به ‌اشتراگ‌گذاری خواهد داشت. اما با توجه به محدود بودن تعداد دستگاه‌های متصل در این روش، بیشتر از اتصال بی‌سیم استفاده می‌شود. در نتیجه مهم و ضروری است که از رمزعبورهای قوی WPA2 استفاده شود.
• تکنولوژی Tethering علاوه بر محدودیتی که در تعداد دستگاه‌های متصل دارد،‌ محدودیت‌های دیگری مانند تماس‌های ورودی و خروجی، دریافت و ارسال پیام و … نیز دارد که باعث می‌شود تا نتوان به‌طور اختصاصی از آن به عنوان دستگاهی برای برقراری اتصال اینترنت بی‌سیم استفاده کرد.

به‌طور کلی می‌توان گفت که هر دوی این تکنولوژی‌ها از محبوبیت زیادی در زمینه به اشتراک‌گذاری اینترنت بین دستگاه‌های هوشمند مختلف برخوردارند. اما از آن‌جایی که تقریبا تمام دستگاه‌ها بی‌سیم هستند، Hotspot (هات اسپات) در مقایسه با Tethering کاربرد بیشتری دارد. در مواقعی که کابل به‌همراه دارید و تنها برای یک دستگاه به اینترنتی با سرعت بالا نیاز دارید، استفاده از USB Tethering انتخاب هوشمندانه‌ای خواهد بود. Tethering را نمی‌توان به عنوان یک سرویس اینترنت دائمی در نظر گرفت و زمانی‌که به یک اینترنت پایدار و دائمی نیاز دارید بهتر است از Hotspot (هات اسپات) استفاده کنید.