تکنولوژی Wi-Fi را بهتر بشناسیم
WiFi در حقیقت یک تکنولوژی است که به دستگاههای الکترونیکی اجازه میدهد تا به یک شبکهی بیسیم محلی (WLAN)، عمدتاً با استفاده از فرکانسهای رادیویی ۲.۴ و ۵ گیگاهرتز متصل شوند. یک شبکهی WLAN معمولاً با رمز حفاظت شدهاست، اما ممکن است شبکهای باز باشد و به هر دستگاهی در محدودهی خود اجازه میدهد به منابع شبکهی WLAN دسترسی داشتهباشد.
اتحادیه Wi-Fi (Wi-Fi Alliance)، Wi-Fi را بر طبق استاندارد ۸۰۲.۱۱ موسسهی مهندسان الکتریک و الکترونیک (IEEE 802.11) بهعنوان محصول شبکهی بیسیم محلی معرفی میکند. Wi-Fi نامی برای یک تکنولوژی پرطرفدار و محبوب شبکههای بیسیم است که از امواج رادیویی برای فراهم آوردن ارتباطات شبکهای و اینترنت پرسرعت بیسیم استفاده میکند. اما یک تصور غلط که بین مردم جا افتادهاست این است که کلمه Wi-Fi مخفف wireless fidelity است، در حالیکه اینطور نیست. Wi-Fi صرفاً عبارتی ثبت شده بهصورت جهانی است که به استاندارد IEEE 802.11 اشاره میکند.
دستگاههایی که میتوانند از تکنولوژی Wi-Fi استفاده کنند، شامل کامپیوترهای شخصی، کنسولهای بازی ویدئویی، گوشیهای هوشمند، دوربینهای دیجیتالی، تبلتها و پلیرهای صوتی دیجیتال هستند. دستگاههای سازگار با تکنولوژی Wi-Fi میتوانند از طریق یک شبکهی WLAN و یک نقطه دسترسی بیسیم (wireless access point) به اینترنت متصل شوند. چنین access point یا به عبارت دیگر hotspot ای، در فضای داخلی محدودهی ۲۰ متر، و در فضای بیرونی محدودهی بیشتری را پشتیبانی میکند. پوششدهی hotspot میتواند به کوچکی یک اتاق باشد، چرا که با دیوارهایی امواج رادیویی را بلاک میکند؛ یا اینکه به بزرگی چندین کیلومتر مربع باشد که با استفاده از چندین access point که با یکدیگر همپوشانی دارند، تقویت شده باشد.
لازم است به این مطلب اشاره کنیم که Wi-Fi به نسبت ارتباطات سیمی مثل اترنت، کمتر حفاظتشده و امن است، چرا که یک مختل کنندهی شبکه لزوما به یک اتصال فیزیکی نیاز ندارد. وبسایتهایی که از (TSL (Transport Layer Security استفاده میکنند امنیت دارند، اما خب دسترسیهای اینترنتی که رمزگذاری نشدهاند بهراحتی توسط مختلکنندهها تشخیص داده میشوند. دقیقا، به همین دلیل است که Wi-Fi از تکنولوژیهای متفاوت برای رمزگذاری بهره میبرد.
اگر بخواهیم در مورد تاریخچهی Wi-Fi بگوییم، باید به ALOHAnet اشارهای داشته باشیم که در سال ۱۹۷۱، با استفاده از یک شبکهی بستهای بیسیم با فرکانس فوق بالا (Ultra-High Frequency wireless packet network) اتصالی بین جزایر هاوایی برقرارکرد. ALOHAnet و پروتکل ALOHA، به ترتیب پیشگامان شبکهی اترنت و پروتکلهای IEEE 802.11 بهحساب میآیند.
در سال ۱۹۹۱، شرکت NCR (یک شرکت سختافزار و نرمافزار کامپیوتری است، که عمدتاً کیوسکهای سلف سرویس، ترمینالهای فروش، اسکنرهای بارکد و محصولاتی از این دست تولید میکند) و شرکت AT&T (یک شرکت تلفنی و مخابراتی آمریکایی است) پیشمقدمهی پروتکل ۸۰۲.۱۱ را که برای سیستمهای صندوقداری استفاده میشد، ایجاد کردند. اولین محصولات بیسیم آن زمان WaveLAN نام داشتند.
اولین نسخه از پروتکل ۸۰۲.۱۱ در سال ۱۹۹۷ منتشر شد که لینکهایی با سرعت ۲ مگابیت در ثانیه فراهم میکرد. این نسخه در سال ۱۹۹۹ بهصورت b802.11 بروزرسانی شد و سرعت ۱۱ مگابیت در ثانیه را فراهم میکرد که همین موضوع باعث محبوبیتش شد.
در سال ۱۹۹۹، اتحادیهی Wi-Fi (Wi-Fi) Alliance به عنوان اتحادیه جهانی برای قرار دادن نشان تجاری Wi-Fi بر روی محصولات تولید شده منطبق با این تکنولوژی ایجاد شد.
دیدگاهتان را بنویسید
برای نوشتن دیدگاه باید وارد بشوید.